Başlığa daha uygun bir şey bulamadım, cumartesi ve pazar günü yaşadığımız heyecanın sonu anjiyo ile bitse normaldi çünkü.
Öncelikle Antep maçına gidelim. Maçın teknik analizi vs. ile işim olmaz. Antep'i gösterdiği mücadeleden ötürü tebrik ediyorum, umarım Trabzon maçında da aynı direnci sahaya koyacaklar. Bursaspor'u da tebrik etmiştim onlar da çok iyi mücadele etmişlerdi ama Antep onlardan daha iyi ve daha teknik bir takım. Ayağa ve kısa paslarla etkili çıkıyorlar, iyi bir kadroları var. Ben komplo teorisi kurmak istemiyorum ira Antep ikinci yarının Fenerbahçe ile birlikte en iyi oynayan ve en çok puan alan takımı, o yüzden sahadaki oyunları beni yanıltmadı. Maç içinde gereksiz gerginlik ve sinir halinin sorumlusu ise Hüseyin Göçek maalesef. Daha maçın başında çok açık ve aleni olan Alex'in penaltısını verse durum bu kadar gerilmezdi, ancak orada yaptığı hatayı kapatmak istersen sürekli yanlış düdükler çalarak maçı çığrından çıkardı. Sonuçta 90+4'de de olsa kritik bir üç puan aldık Trabzon'da puan aldı yarış bu şekilde devam ediyor. Fenerbahçe taraftarının oyundan ve mücadeleden yana en ufak bir sıkıntısı olmadığı aşikar, sonu şampiyonluk olsa da olmasa da Aykut Hoca ile devam edilmesi gerektiği konusunda herkes aynı şeyi düşünüyor.
Pazar günü Caferağa'daydık. Caferağa'da seriyi kazanmak çok önemliydi. Caferağa'da oynadığımız son maçtı, bir çok sevinci, üzüntüyü muhteşem anı yaşadığımız o salona şampiyon olarak veda etmek istiyorduk. Karşı taraf hakemlerden girip, TBF'den çıkacak kadar izansız açıklamalar yapıyor. Doping yapmadıkları resmen kanıtlanmış oyuncularımıza ve camiamıza "Dopingçiler'in Diyeti Ödendi" diyecek kadar da terbiyesizleşebiliyorlar. Olacak hepsi olacak, sezon içerisinde 2'si Avrupa Kupası maçı olmak üzere 10 karşılaşmanın 7'sini kaybeden bir takımın , seride kazandıkları tek maçın hakemine isyan etmeleri çok komik. O gün hakem Fener'i doğrarken iyiydi bu maça atanınca kötü hakem tu kaka oldular. Bütün seri boyunca benchte tepinen GS'li oyuncu idari kadro ve şurekasına bir teknik faul bile çalınmazken, Catchings hakemi itip topla suratına fake atarken teknik çalınmazken, Augustus hakemin gözünün içine baka baka topu yere vurup küfür ederken teknik çalınmazken de görmek isteriz bu hakem açıklamalarını. Gerilimli serilerde sporcuların tepki ve reaksiyonu normalden fazla olabilir, hakemler seri boyunca bu reaksiyonlara normalin çok ama çok üst sınırlarında tahammül gösterdiler. Bunları konuşmayıp, olayı başka yerlere çekmeye çalışmak ayıptır, tek tek pozisyon incelesek kim haklı kim haksız acaba diye merak ediyorum. Dediğim gibi saha içinde oluşan anlık gerginlikler ve tepkiler için GS'li oyuncuları asla suçlamıyorum, seriyi ve şampiyonluğu ne kadar çok istediklerinin göstergesi bu çünkü ve bunun içinde sonuna kadar mücadele ettiklerinden dolayı tebriği hakediyorlar. Özellikle Augustus ve Catchings'e ayrı parantez açılmalı.
Fenerbahçe takımına gelince, isim isim ayırt etmek yanlış, bir şampiyon gibi yüreklerini sahaya koydular, tıpkı Taurasi ve Penny Taylor'ın olmadığı UMMC maçında olduğu gibi, biz şampiyonuz ve öyle oynarız dediler. Horakova nasıl MVP yahu diyenlere serinin son iki maçında cevabı verdi, Anete en kritik yerlerde soktuğu şutlarla kahraman oldu. Angel tüm sıkıntılara ve sorunlara rağmen final serisinde takıma biraz daha ayak uydurunca gerçek Angel gibi oynadı. Ratgeber içinse söyleyecek söz bulamıyorum, bir sezon içinde başına bunca şey gelen bir coach'un bu noktada şampiyon olması çok büyük başarıdır. Nevriye Birsel ve Meral'i ise ayrı ayrı bağrımıza basmamız lazım, en çok onlar haketti bu şampiyonluğu çünkü birilerinin masa başında çaldığı emekler onların yıllardır süren emekleriydi. Sonuçta mesaj gereken yerlere verilmiştir. HER ŞEYE RAĞMEN ŞAMPİYON. Anlamayan varsa tekrar tekrar izlesin bu sezonu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder