11 Ağustos 2012 Cumartesi

GURUR



Oncelikle yazida turkce karakter kullanamadigim icin ozur dilerim. Dun aksamki inanilmaz basaridan sonra istanbul'a donmeyi beklemek istemedim bunlari yazmak icin. Elbette Asli ve Gamze ile ilgili ama daha cok yurtdisinda iken bu tip basarilarin bunyede nasil etki gosterdigi ile alakali bir yazi olacak bu.

Bir suredir tatil icin Balkanlardayim, Persembe gunu 12 Dev Adam Pionir Arena'da Sirbistan ile karsilasti, mactan once İstiklal Marsi okunurken salonda ufacik da olsa Turk Bayragini acan tek kisiydim ki ben normalde futbolda lig maclari oncesinde okunan istiklal marsina bile zoraki eslik ederim gereksiz bulurum. Sirbistan bize nazaran daha bir A Takim seviyesinde ve daha iyi oldugu icin bizi yendi ama mac bitiminde her iki takimda buyuk alkis aldi zira mucadele enfesti. Mactan once sporcu girisinde beklerken Harun Erdenay'dan Tanjevic ile resim cekilmek icin izin istedik sagolsun kirmadi bizi ve hemen sordu biletiniz var mi nasil gireceksiniz iceri diye. Bunu dusunmesi bile guzel Harun Erdenay'in. Seramoni sirasinda biz de en buyk alkisi Tanjevic'in almasi beni sasirtmadi ancak Ivkovic ismi okununca tum salonun ayaga kalkip alkislamasi inanilmazdi. Mac bitiminde yine sporcu cikisina yoneldik bir Sirp cift geldi yanimiza Turkiye'yi ve basketbolu cok seviyorlarmis ozellikle Marijana Ender Arslan'i cok seviyormus. Buralar da milliyetci insan cok ama su benim icin sacma sapan olan Turk dizileri inanilmaz etki uyandirmis durumda. O yuzden biraz sempati mevcut bize karsi.

Burada her cafe olimpiyatlari canli veriyor ve insanlar evde izlemek yerine disarida cafelerde birlikte izliyorlar. Ben de buna guvenerek dun ciktim mutlaka atletizmi veren bir yer vardir diye ama Sirbistan Sutopu takiminin yari final mucadelesi oldugu icin her yerde o mac acikti. Basladik twitter uzerinden takibe, macin bitimiyle yaris neredeyse ayni zamandaydi o yuzden bir sey diyemedim. Sirplar yari finalde kaybetmenin uzuntusuyle mac sonu yorumlari dinlerken ben twitterda surekli yenile yapiyordum. Yerimde oturamiyorum zaten, son 400 haydi kizim haydi madalya geliyor tweetlerini okurken nasil oturayim. En sonunda kim yazdi hatirlamiyorum ama dubleee yazisini gorunce cok ciddi bir oleeey narasi ve iste bu bagirmasi geldi benden. Sanirim o esnada Belgrad'in bir kismi beni deli zannetmis olabilir. Bulundugum cafe'de ki garson kizcagiz da bir sorun var sanip panik halde yanima geldi, durumu anlattim kisaca ve ozur diledim tutamadim kendimi diye sadece guldu ve tebrik etti beni. İki dakika sonra da bana kahve getirdi Cafe olarak madalyalarimizi kutladiklarini soyledi ben de bir tane daha var sirada umarim altin olur dedim. Tabi bu esnada apar topar kanali degistirip yaris sonu goruntulerini bulmaya calistilar benim icin sagolsunlar.

Ben su gurbetci lafina uyuz olurum ama dile girmis bir kere istem disi da olsa kullaniyoruz. İste dun kendimi gurbetci gibi hissettim ve anladim ki ufacik basarilar bile insana cok farkli hissettiriyor burada. Yanlis anlasilmasin dunku basarimiz birakin Turk Atletizm tarihini Dunya Atletizm tarihine girecek kadar buyuk 1 ay icinde hem Avrupa hem de Olimpiyat oyunlarinda duble yapmak yabana atilamayacak kadar buyuk basari. Bu basariyi dilini yarim yamalak bildigim hatta halkinin buyuk cogunlugunun bizi sevmedigi bir ulkede yasamak izlemek inanilmazdi gercekten. Gozumden akan yaslar feda olsun size, yasattiginiz gururun tarifi yok

1 yorum:

tamchee dedi ki...

Atkı istiyorum.. ;)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...